नफक्रिने फूलहरु कोपिलामै झर्नु पर्छ।
विदेशका दासीहरु स्वदेशमै मर्नु पर्छ ।।
असह्य पीडाहरु मनभित्रै जल्नु पर्छ।
अज्ञानी ती मुर्खहरु ममताले गल्नु पर्छ।।
नचम्किने ताराहरु पृथ्वीमा झर्नु पर्छ।
नफक्रिने फूलहरु कोपिलामै झर्नु पर्छ।।
नजितिने युद्धहरु हाँसी–हाँसी हार्नु पर्छ।
देशका क्रुध काला सापलाई खोजी–खोजी मार्नु पर्छ ।।
नबगिने नदीहरु हिमालमै सुक्नु पर्छ।
तीरहरु नबन्नेले पर्खाल मुनि लुक्नु पर्छ।।
नवयुगका युवा देशका लागि लड्नु पर्छ।
शान्ति ल्याउन क्रान्तिको मैदानमा लड्नु पर्छ।।
नओइलिने पातहरु मरुभूमिमा जाग्नु पर्छ।
देशको सेवा नगर्नेले स्वर्गतिर भाग्नु पर्छ।।
लेखक : पदमलाल बन्जारा
बराहपोखरी-३,खोटाङ
