योगेन्द्र योगी
१५ असार, दोहा ।
प्राय जस्तो बिदेशीने नेपालीहरुले सोचेका हुन्छन्, धेरै पैसा कमाएर सुखी जीवन र सुन्दर भविष्य बनाउने , यस्तै सपना बोकेर हजारौ नेपाली विदेशिएका छन् । परिवारका सदस्यहरुको आवश्यकता र चहाना पूरा गर्न ठूलो सपना बोकेर गाउँमा बुढा बाबाआमा र स—सानाभाई बहिनीहरुलाई छोडेर कतार आएका थिए सिराहाका रामबाबु महतो ।
आजभन्दा एक वर्ष पहिले कतारमा रहेका आफ्नै साथीले भिसा पठाएपनि नेपालमा एजेन्टलाई करिव एक लाख चालिस हजार बुझाएर रामबाबु कतार आइपुगे । उनलाई साथीले भनेका थिए काम सजिलै छ तिमीले यहाँ ड्राइभर गर्नु पर्छ । तर कतार आएपनि उनले भने अनुसारको काम पाएनन् , उनले सडकमा बेल्चा चलाउने काम पाए । उनले सोचे अब के गर्नु अर्काको देशमा आएपछि जस्तो भएपनि गर्नै पर्याे । ठीकै छ अब जस्तो तसो यहि बेल्चा चलाउने काम भएपनि गर्छु अनि एक वर्ष पूरा गरेर घर फर्किन्छु भन्ने उनको योजना थियो । नभन्दै एक बर्ष पनि पुरा भयो उनले कामगर्दै आएको कम्पनीमा राजीनामा दिएर थोरै जम्मा गरेको पैसाले टिकट काटेर घर फर्किने तयारीमा उनी जुटे । त्यतिकैमा कोरोनाका कारण लकडाउन भएर हवाई उडान बन्द भयो ।
उडान बन्द भएपछि उनी स्वदेश फर्किन नपाउँदा निकै तनावमा थिए त्यही बेला कतारस्थित नेपाली दूतावासले कोरोनाको रोजगारी गुमाएका, कतारी आइडी सकिएर बसेकाहरु लगायतकालाई स्वदेश फर्किने भए अनलाइन फारम उपलब्ध गराएको थियो । उनले पनि त्यो फारम भरेका थिए । दूतावासले प्रकाशन गरेको पहिलो चरणको स्वदेश फर्कनै पर्ने भनेर निकालेको लिस्टमा उनको पनि नाम आयो तर अहिलेसम्म उनी स्वदेश फर्किन पाएका छैनन् ।
दूतावासमा फोन गर्दा पहिला गर्भवती महिला,जेष्ठ नागरिक पठाई सकेपछि मात्र अरुको पालो आउछ भन्ने जवाफ उनले पाए । उनी आफ्नो पालो आएपनि थोरै जम्मा गरेको पैसा पनि सकिएकाले अब घर कसरी टिकट काटेर फर्किने भन्ने चिन्तामा छन् । उनी भन्छन् – ” विदेश गएर धनकमाएर सुन्दर घर बनाउलाबाबाआमा र भाई बहिनीलाई राम्रो संग शिक्षादिने सपनाको खुला आकाशमा कालो बादल मडारिएको छ । अब मेरा सपनाहरु सबै पखालिएका छन्।”
पैसा हुनेले त टिकटको पैसा तिरेर स्वदेश फर्केलान तर टिकट काट्ने पैसा नभएकाले के गर्ने रामबाबुको जस्तै छ खाडीका अधिकांश नेपाली श्रमिकहरुको पीडा ।